گوشت اضافه مقعدی یکی از عارضه‌های ناراحت‌کننده برای آقایان و بانوانی است که آن را تجربه می‌کنند. کسانی که دچار گوشت اضافه در ناحیه مقعد خود می‌شوند، در ابتدا ممکن است آن را با سایر بیماری‌ها اشتباه بگیرند. بنابراین برای کنترل این مشکل و همچنین جلوگیری از عوارض دیگر، در این مقاله از سایت دکتر امیر حسین امامی میبدی می‌خواهیم به هر آنچه باید در خصوص این مورد بدانید بپردازیم.
گوشت اضافه مقعد چیست؟
این یک مشکل شایع و خوش‌خیم پوستی است که به صورت برآمدگی‌های کوچک یا برجستگی‌هایی در اطراف مقعد ظاهر می‌شود. این بافت اضافه معمولاً بدون درد و خونریزی است، اما می‌تواند موجب خارش یا ناراحتی شود. ایجاد این عارضه می‌تواند ناشی از ضربات مکرر هنگام تمیز کردن هموروئید یا شقاق مقعد باشد.
علل ایجاد گوشت اضافه مقعدی چیست؟
پوست اطراف مقعد به دلیل نیاز به انعطاف‌پذیری در هنگام دفع، شل‌تر از سایر بخش‌های بدن است. این به این دلیل است که پوست این ناحیه باید در طول اجابت مزاج منبسط شود تا مدفوع بتواند دفع شود. همچنین وقتی رگ‌های خونی این ناحیه متورم یا بزرگ شوند، ممکن است به هموروئید تبدیل شده و با از بین رفتن التهاب، به گوشت اضافه تبدیل شوند. بنابراین با توجه به دلایل ذکر شده، اصلی‌ترین دلایل ایجاد آن عبارتند از مواردی که به آن می‌پردازیم:
- زور زدن ناشی از یبوست
- اسهال مزمن
- بلند کردن اجسام سنگین
- ورزش شدید
- بارداری
- لخته خون در ناحیه مقعد
- تحریک یا اصطکاک بیش از حد
چه کسانی در معرض ابتلا به گوشت اضافه در ناحیه مقعد خود هستند؟
افرادی که سابقه هموروئید یا دیگر مشکلات عروقی در ناحیه مقعد دارند، بیشتر در معرض ایجاد این عارضه هستند. ابتلا به بیماری کرون یا سایر بیماری‌های التهابی نیز می‌تواند احتمال ایجاد این بافت اضافه را افزایش دهد؛ زیرا التهاب در این ناحیه می‌تواند منجر به تشکیل بافت اضافی شود. طبق یک مطالعه در سال 2020، حدود 29 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دچار گوشت اضافه در ناحیه مقعد بودند.
علائم گوشت اضافه مقعد چیست؟
برای برخی از افراد سوال پیش می‌آید چگونه آن را از سایر بیماری‌ها تفکیک کنیم؟ برای پاسخ به این سوال باید علائم آن را بشناسید و با علائم بیماری‌های دیگر مقایسه کنید. البته اصلی‌ترین راهکار مراجعه به متخصص برای یافتن درمان سریع در این زمینه است:
هموروئیدها و گوشت اضافه می‌توانند به راحتی با یکدیگر اشتباه گرفته شوند، اما تفاوت‌هایی دارند. برای تشخیص دقیق‌تر، مشاوره پزشکی توصیه می‌شود. اما در ادامه به چند مورد از تفاوت‌های اصلی آن می‌پردازیم:
- سطح درد: کلوئید معمولاً بدون درد هستند، اما بیماری‌هایی مثل هموروئید می‌تواند دردناک باشد.
- خونریزی: هموروئید پس از تماس خفیف خونریزی می‌کند، در حالی که گوشت اضافه مقعدی خونریزی ندارد.
- رنگ: هموروئیدها معمولاً قرمز یا بنفش هستند، اما گوشت اضافه هم‌رنگ پوست هستند.
- اندازه: بیماری‌هایی مثل زگیل‌ها می‌توانند بزرگتر شده و ناحیه اطراف مقعد را پوشش دهند، اما گوشت اضافه کوچک‌ترند.
- سوزش: زگیل‌ها در ناحیه مقعد معمولاً سوزش و خونریزی دارند، در حالی که این بیماری ناراحتی جزئی ایجاد می‌کنند.
- سطح: زگیل‌ها سطحی ناصاف شبیه گل کلم دارند، ولی گوشت اضافه سطح صاف دارند.
آیا گوشت اضافه در ناحیه مقعد خطرناک است؟
گوشت اضافه در ناحیه مقعد معمولاً خوش‌خیم است، اما ممکن است نگرانی‌هایی ایجاد کند. اگرچه این ضایعات خطرناک نیستند، اما برای اطمینان از عدم وجود بیماری‌های دیگر مانند تومور یا لخته خون، توصیه می‌شود که بررسی پزشکی انجام شود. پزشک می‌تواند تشخیص دهد که برآمدگی‌ها به دلیل گوشت اضافه یا یک مشکل جدی‌تر است.
تشخیص گوشت اضافه مقعدی چگونه انجام می‌شود؟
برای تشخیص، پزشک معمولاً مراحل زیر را انجام می‌دهد. این روش‌ها به تشخیص دقیق و اطمینان از عدم وجود بیماری‌های جدی‌تر کمک می‌کنند:
- معاینه فیزیکی: بررسی بصری ناحیه مقعد و درخواست از بیمار برای دراز کشیدن به پهلو.
- معاینه انگشتی: وارد کردن انگشت به راست‌روده برای احساس برجستگی.
- آنوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی: بررسی دقیق داخل مقعد و راست‌روده برای رد مشکلات دیگر مانند سرطان.
- بیوپسی: در صورت نیاز، نمونه‌برداری از بافت برای آزمایش.
انواع روش‌های درمان گوشت اضافه مقعدی
برخی پزشکان ممکن است جراحی را توصیه کنند، در حالی که در بعضی موارد ممکن است نیازی به جراحی نباشد و بدون درمان خاصی باقی بماند. در ادامه اصلی‌ترین گزینه‌های درمانی را برایتان شرح می‌دهیم:
- جراحی: این فرآیند معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود. در این روش، پزشک با استفاده از داروی بی‌حس‌کننده ناحیه را بی‌حس کرده و سپس از تیغ جراحی برای بریدن گوشت اضافه استفاده می‌کند.
- استفاده از لیزر یا نیتروژن مایع (کرایوتراپی): این روش‌ها نیز برای برداشتن گوشت اضافه استفاده می‌شوند. در کرایوتراپی، نیتروژن مایع برای منجمد کردن گوشت اضافه به کار می‌رود، که پس از چند روز بدون جراحی از بین می‌رود.
مراقبت‌های بعد از جراحی گوشت اضافه مقعدی
در ادامه راهکارهایی را برایتان شرح می‌دهیم که رعایت آن‌ها برای بهبودی سریع‌تر الزامی است. البته این یک جراحی کم‌تهاجمی است.
- استراحت و اجتناب از فعالیت‌های سنگین: بعد از جراحی، استراحت در خانه ضروری است. از بلند کردن اجسام سنگین و ورزش خودداری کنید.
- فعالیت‌های روزانه: معمولاً فرد می‌تواند روز بعد به سر کار برگردد و بعد از یک هفته به فعالیت‌های عادی خود بازگردد.
- آنتی‌بیوتیک‌ها و داروها: پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها، کرم ضد قارچ و داروهای ضد درد موضعی تجویز کند.
- تغذیه مناسب: مصرف ملین یا رژیم غذایی مایع ممکن است برای جلوگیری از یبوست و تسهیل استفاده از سرویس بهداشتی توصیه شود.
- مراقبت از زخم: از فشار زیاد روی مقعد جلوگیری کنید و در صورت درد از کرم ضد درد موضعی استفاده کنید.
- مشورت با پزشک برای پیشگیری: آگاهی از شرایطی که می‌توانند موجب ایجاد این عارضه شوند، می‌تواند از بروز مجدد آن‌ها جلوگیری کند.
روش‌های پیشگیری از تشکیل گوشت اضافه در ناحیه مقعد با روش‌های خانگی
برای جلوگیری از تشکیل گوشت اضافه مقعدی، مصرف ملین یا مکمل‌های فیبر می‌تواند مدفوع را نرم‌تر کند و دفع را راحت‌تر سازد. همچنین استفاده از روان‌کننده‌ها قبل از اجابت مزاج می‌تواند کمک کند تا مدفوع به راحتی دفع شود. پس از هر بار اجابت مزاج، تمیز کردن و ضدعفونی ناحیه مقعد برای جلوگیری از تحریک و اصطکاک ضروری است. در صورتی که علائم یا برآمدگی‌ها مشاهده شد، مشاوره با پزشک توصیه می‌شود تا از تشکیل بیشتر برچسب‌های پوستی جلوگیری شود.
در نهایت
در نهایت بدانید که؛ گوشت اضافه مقعدی عموماً خوش‌خیم هستند، اما می‌توانند باعث ناراحتی و خارش شوند. تشخیص دقیق این توده‌ها از هموروئید یا سایر مشکلات مشابه اهمیت زیادی دارد. برای پیشگیری از تشکیل آن‌ها، رعایت مواردی مانند استفاده از ملین‌ها، روان‌کننده‌ها و تمیز کردن مناسب ناحیه مقعد می‌تواند موثر باشد. در صورت بروز علائم یا برآمدگی‌های مشکوک، مشاوره با پزشک جهت درمان و پیشگیری ضروری است.